Aktualne oznaczenia emisji radiowych według ITU obowiązują od 1 stycznia 1982 r. Przyjęto oznaczenie za pomocą trzech znaków (do 1982 roku mogło być ono uzupełnione jeszcze dwoma symbolami).

W podstawowym oznaczeniu rodzaju emisji:

• pierwszy symbol oznacza typ modulacji fali nośnej
• drugi określa charakter sygnału modulującego falę nośną
• trzeci – rodzaj przesyłanych informacji

np.

• CW – fala ciągła z kluczowaną nośną: A1A
• AM – telefonia dwuwstęgowa z modulacją amplitudy: A3E
• SSB – telefonia jednowstęgowa z wytłumioną falą nośną: J3E
• FM – telefonia z modulacją częstotliwości: F3E

Parametry podstawowe emisji (ITU – 2016 r.):

Pierwszy symbol – Typ modulacji fali nośnej

• N – Emisja niemodulowanej fali nośnej
  Emisja, w której główna fala nośna jest modulowana amplitudowo (łącznie z przypadkami, w których występują podnośne z modulacją kątową):
  • A – Dwuwstęgowa
  • H – Jednowstęgowa, pełna fala nośna
  • R – Jednowstęgowa, fala nośna zredukowana lub o zmiennym poziomie
  • J – Jednowstęgowa, fala nośna wytłumiona
  • B – Niezależne wstęgi boczne
  • C – Częściowo wytłumiona wstęga boczna
• Emisja, w której główna fala nośna jest modulowana kątowo:
  • F – Modulacja częstotliwości
  • G – Modulacja fazy
  • D – Emisja, w której główna fala nośna jest modulowana amplitudowo i kątowo równocześnie, albo według z góry ustalonej kolejności
• Emisja impulsowa (Emisje, w których główna fala nośna jest modulowana bezpośrednio przez sygnał zakodowany w postaci skwantowanej (np. modulacja impulsowo-kodowa) powinny być oznaczone według oznaczeń w/w):
  • P – Ciąg impulsów niemodulowanych:
  • K – z zastosowaną modulacją amplitudy
  • L – z zastosowaną modulacją szerokości / czasu trwania impulsu
  • M – z zastosowaną modulacją położenia / fazy
  • Q – z zastosowaniem modulacji kątowej fali nośnej w trakcie kątowej fazy impulsu
  • V – wytwarzany z zastosowaniem kombinacji powyższych metod lub w inny sposób
  • W – Przypadki niewymienione powyżej, w których emisja składa się z fali nośnej modulowanej równocześnie lub według z góry ustalonej kolejności, przy zastosowaniu kombinacji co najmniej dwóch spośród następujących metod: amplitudowej, kątowej lub impulsowej
  • X – Inne przypadki nieuwzględnione powyżej

Drugi symbol – Charakter sygnału (-ów) modulującego (-ych) główną falę nośną

• 0 – Sygnał niemodulowany
• 1 – Pojedynczy kanał niosący informację skwantowaną lub cyfrową, bez użycia podnośnej modulującej (Wyklucza to zwielokrotnienie z podziałem czasowym)
• 2 – Pojedynczy kanał niosący informację skwantowaną lub cyfrową z użyciem podnośnej modulującej (Wyklucza to zwielokrotnienie z podziałem czasowym)
• 3 – Pojedynczy kanał niosący informację analogową
• 7 – Dwa lub większa liczba kanałów niosących informację skwantowaną lub cyfrową
• 8 – Dwa lub większa liczba kanałów niosących informację analogową
• 9 – Sygnał mieszany, z jednym lub większą liczbą kanałów niosących informację skwantowaną lub cyfrową, w połączeniu z jednym lub większą liczbą kanałów niosących informację analogową
• X – Przypadki nieujęte powyżej

Trzeci symbol – Rodzaj przesyłanych informacji (W tym kontekście słowo „informacja” nie obejmuje informacji o charakterze stałym, niezmiennym, takich jak emisje
o standardowej częstotliwości, fale ciągłe, impulsy radiolokacyjne itd.)

• N – Transmisja informacji nie występuje
• A – Telegrafia – odbiór słuchowy
• B – Telegrafia – odbiór automatyczny
• C – Faksymile
• D – Transmisja danych, telemetria, zdalne sterowanie
• E – Telefonia (łącznie z radiofonią)
• F – Telewizja (wideo)
• W – Kombinacja powyższych przypadków
• X – Przypadki gdzie indziej nieuwzględnione

Telegrafia do odbioru słuchowego: A1A, A2A, F1A, F2A, J2A

Telegrafia do odbioru automatycznego, RTTY: F1B, F2B, J2B

Packet Radio: F2B na UKF, J2B na KF

Foto-telegrafia, SSTV: A1C, A2C, A3C, F1C, F2C, F3C, J2C, F3C

Transmisja danych, telemetria, zdalne sterowanie: A1D, A2D, F1D, F2D, J2D

Telefonia: A3E, F3E, G3E, J3E, K3E, L3E, M3E, R3E

Telewizja: A3F, C3E, F3F, J3F

A1A (CW) – telegrafia niemodulowana
A2A – telegrafia modulowana zarówno kluczowanie fali nośnej, jak i modulacji
A3E (AM) – telefonia dwuwstęgowa z modulacją amplitudy
F1A (FSK) – telegrafia z przesuwem częstotliwości
F1B (RTTY) – telegrafia z przesuwem częstotliwości odbierana automatycznie
H3E (SSB) – telefonia jednowstęgowa z modulacją amplitudy i pełną falą nośną
J3E (SSB) – telefonia jednowstęgowa z modulacją amplitudy i wytłumioną falą nośną
F3E (FM) – telefonia z modulacją częstotliwości
G3E (FM) – telefonia z modulacją fazy
C3F (ATV) – telewizja szybko analizująca
K3E – telefonia z modulacją impulsową amplitudową
L3E – telefonia z modulacją impulsową szerokościową
M3E – telefonia z modulacją impulsową fazową

Przykładowe cyfrowe emisje: Hell, PSK31, RTTY, FSK, MFSK, PACTOR, PACTOR II/III, AMTOR, G-TOR, MT63, FT8, ROSS, V4 Clover, QAM, Packet Radio HF, Packet Radio VHF, THROB, D-STAR, C4FM, WSPR.

Szerokość pasma:

Niezbędna szerokość zajmowanego pasma zapisywana jest w postaci trzech cyfr i jednej litery. Litera używana jest jako separator dziesiętny oraz określa jednostkę. Pierwszym znakiem nie powinny być ani zero ani litery K, M lub G. Literą H oznacza herc, K oznacza kiloherc, M oznacza megaherc. Na przykład: 500H oznacza 500 Hz, 2M50 oznacza 2,5 MHz. Pierwszy znak musi być cyfrą od 1 do 9, drugi to litera H, K lub M.

np.:

20K0 F3E to modulacja FM o szerokości pasma 20,0 kHz i dewiacji ±5 kHz

11K2 F3E to modulacja FM o szerokości pasma 11,25 kHz i dewiacji ±2,5 kHz